Каротки Змест Зарэцки Вораги' title='Каротки Змест Зарэцки Вораги' />Кветка пажо. Гэта ж н так назва. Не варта аб гэтым. Каротки Змест Зарэцки Вораги' title='Каротки Змест Зарэцки Вораги' />Блть, ненавижу беларуский Только время с ним зря трачу, всравно в жизни не пригодится 11 хуй 10. Нельга, бо н зя. У творы згадваюцца беларуск Краткое содержание. Школьныя творы. Грамадчанка. Чытаць каротк. Расказвае ус, называе яго сва. Гуторскаму яе. Яна, перш наперш, прыгожая жанчына, з павабнай, трошку сумнай. Невысокага росту, стан досыць зграбны, з мяккай акругласцю форм. На твары троху цьмяная бледнасць. Бо зеленаватыя агеньчык. На Чэрвеньскай вул. Ззяе вяслым. Яе не было, Буланов. Цця Марына. У простай сукенцы, у фартуху. З Арончыкам па сябро. Але на момант адз. Зараз жа звярнулася да Арончыка Ну, чаго прыйшл Такога дабра, як вы, за. Надакучыла нават. Буланов. Ну, але што. Pk9cA.jpg' alt='Каротки Змест Зарэцки Вораги' title='Каротки Змест Зарэцки Вораги' />Надта злосны вораг. Ну, я пайшла. Пойдзем разам. Вязьмо Михась Зарэцки каротки змест галоуныя герои Вязьмо Мiхась Зарэцки кароткi героi вобраз. Ноч густая, як дзгаць, п. Кветка пажо. Гэта ж смех проста. Каротки Змест Зарэцки Вораги' title='Каротки Змест Зарэцки Вораги' />Гэта яна Як агледзел. У часе гаворк. Загаварыла новым ц Як вам сказаць. Бывае так, што й зус. А Арончык бесцырымонна ляпну. Трэба было нешта сказаць, працягнуць гутарку. Выйшла яшчэ горш, бо. Слухала, а потым адрэзала раптам К. Бывай Як разв. Тачыла думк. Не варта аб гэтым. З таго часу. Часам сам сабе дзДы так упарта, стано. Ды не, гэта не тое, гэта бывае не так. Тады летуценн. Тут проста ц. Хочацца выведаць ус, разгадаць. Бег некуды на нараду ц. Справа якая Скажы, што ты ведаеш пра яе Арончык яшчэ больш зморшчы Што гэта табе закарцела Скажы, дзе яна працавала раней Ну, слухай. Ну, а потым нешта змян. Цяпер сам ведаеш закапалася. Ну, годзе Бывай, бо мне, дадушы, няма часу. Аж раззлава. Нават пагутарыць часу няма. А думк. З дасадай адводз. На хаду прыв. Ужо пачало м. Яна яго пазнала, за. Падышла да яго. Добры вечар Добры вечар Сядайце. Яна села побач. Раптам чагось засмяялася, з. Я проста выклада. Я ж не веда Я нават не ведаю, як гэта можна сходк. Можна справу люб. Там неяк роб. Цяпер не тое, цяпер неяк шэрае. Нудна часам. Буланов. Цяпер, вядома, м. Затое працы цяпер не менш. Угледзелася некуды. Моцы няма, бо моц тольк. Эх, было кал. А на твары смутак глыбок. Быццам перадава. Гвалтам прымуша. У мяне сць надта п. Бывайце Стара. Яна затрымала яго руку. Сказала шчырым прыяцельск. У нас, дадушы, няма н. Не, брат, пачакай, не паддамся. Не хлопчык маленьк. Але думкам х Вам цця Марына зап. Адразу нават не. Прашу вас прыйсц. Гарнова. Нешта мае сказаць, прос. Што за штука Тая пра сябе напамянула Цця Марына прас. Але чаго ж там. Вядома, пайсц. А як горад ужо зах. Па завулках кры. Ды часам насустрач пераборам блытаным прыляцяць з за рога нечаканыя крок. Здалк яшчэ раз адгукнецца гулл. З за дзвярэй няслася жвавая гутарка, смех. Перш наперш убачы. Сядзела на крэсле каля стала. На твары весялосць, задорнасць гулл. А вакол яе кольк. Яшчэ малады, але лысы, лоб закац. На папяляста шэрым твары разл. Здавалася нейкае ц. А потым зно. Я чакала вас дужа. Але не, не. Не, гэта няможна. Дык нашто ж я цягну Праказала пакры Дык не варта было сябе турбаваць, не пайшл. Проста цягнула, каб пабачыць яе, каб пабыць з й, пагутарыць. Аб глупстве як. Затым я вам сння. Слухайце, раптам пачала яна сурзна. Мне хочацца многа чаго сказаць вам. Во што, дайце мне абяцанне, шчырае, сябро. Добра Буланов. Не думайце, што мне так ужо прыкра прыходз. Тады я скажу вам нештачка. Абавязкова скажу. Яна з. Кахае мяне. Так адварочваюцца, кал. Гарнова яшчэ раз шапатнула Дык прыходзьце кал. За горад, далка далка. Абшарск. Пойдзем разам. Буланов. Весялей будзе йсц. Ладны час абодва ма. Яна надта добрая жанчына. Такая харошая, ласкавая, ветлая. Я скажу вам ад шчырага сэрца, што такую жанчыну трудна знайсц. Яна быццам саткана. Здаецца, не зважа. Расла дасада, злосць на яго. Быццам не мае аб чым гаварыць больш, як тольк. Не от мира сего. Сння Буланов. Мне часам здаецца, што гэта людз. Забудзешся часам на тое, што станцы. Бо часам дужа хочацца гэтага спакою. Але чыгунка бл. Ведаеце што, я памру на чыгунцы. Буланов. Не словы здз. Так сурзна, так пэ. Раптам ажыв. Далка, глыбока, туды, дзе няма н. Ну, хутчэй, хутчэй. Як ступаеш, уг. Запахла смалой. Урэшце выйшл. Там Гарнова спын. А я цябе Яна весела засмяялася. Ну, вядома. Яшчэ раз абдала гарачым поглядам. Шаптала Ты дрэнны. Ты не думай, што ты добры. Не, цябе не варта люб. Не, не, нядобры. н не да. Пацалункам вусны закры. Я не хочу, каб было так. Гарнова была яму дарагая Мо нездаволен Дык бяры свае словы назад. Лепш няхай будзе так, як было. Яна з пяшчотай прытул. Як падыходз. А Гарнова н. Падышла да яго, па сябро. Мо трэба было б неяк Там, у маленьк. На чацврты моцы не стала, пайшо. Як убачыла Буланов. Як я рада. Ведаеш, гэтыя дн. Я думала ужо канец, не стрываю. Гэткая пустата, гэтк. Не трэба гэтага. Трэба перамагаць сябе, трэба пазбыцца гэтага разлому душэ. Гэта ж смех проста адчай, пустата. Сорамна табе, во што. А яна ма. Яму чамусьц. Загадка неразгадная. Чаму ты не Ты не смяешся над май слабасцю. Я за гэта люблю цябе, за гэта ты мне дараг. Я не магу сабе дараваць таго, што сышлася з табою. Мо дзеля таго, каб дастаць сабе нейкую. Я часам злую на сябе за тое, што пакахала цябе. Быццам табе. Глупства гэта. Проста часовы настрой. Не будзе так. Я многа жыла по. А цяпер няма чым жыць. Буланов. То яму здавалася, што словы гэты адны пустыя, сентыментальныя,. А часам пра. Хацелася не адходз. Не мог пайсц. Пачакай яшчэ. Страшна мне, цяжка адной. У пакойчыку прытульным цурочкам цякла ц. Здаецца, век бы сядзе. Няхай табе жыцц будзе горкаю доляй. Бацькава пракляцце спасц. Здавалася, што абы Раскажы мне. Ведаеш, мне дужа кры. Я не хачу хавацца. А расказваць пра жыцц до. Инструкция По Применению Самсунг Вейв 525. Але вось што. Раскажу тое, што дасць табе магчымасць многа чаго зразумець. Слухай. Перш наперш гэта табе, пэ. Самага сапра. Рэвалюцыянеркай я рана зраб. Ну, вядома, эсэркай спачатку была. Бацька й не зна. Ну, як там было не ц. Уцячы мяне прымус. Але гэта глупства. Вось з гэтага часу. Я да вас далучылася, увабрала. Я тады пачула тую магутную волю калектыву, аб якой я кал. Ведаеш, Алесь, я. А працаваць многа даводз. Дзе, на якой справе я працавала ты ведаеш. Я адказала. А яшчэ троху пасля здарылася тое страшнае, што, мус. Ах, як прас. Бедны, н так спалоха. Мо каб хто чужы так прас. Але гэта бы. Я сама падп. Хутка пра гэта дома прачул. Быццам нешта навал. Але след заста. Я пачала часам задумвацца, чагось сумаваць. А разам раджалася пачуцц адз. Пачалася другая работа рупл. Сумна так стала. Гарнова змо. Была такая ц. Потым схапянулася, раптам прыц. Крычаць тады хочацца, зваць каго, каб прыйшл. Загаварыла быццам зачараваная, быццам у сне Во. Алесь, ты не ведаеш, як я люблю чыгунку. Яна будзе маг. Цэлы дзень упартай, рупатл. Па целе прыемнаю хваляй расцяклася цягучая млявасць, а. Сон цяжэрна звес. Я хачу прас. Усяго н чака. Мне цяжка было гаварыць аб гэтым. Але вы паслухайце. Я вам скажу. Бачыце, я люблю яе, дужа люблю. Мо гэта якая асабл. У яе гэта з адз. й трэба так. А чаму вы думаеце, што гэтк Чаму вы, напрыклад, сам. Яна не захоча, бо яна не люб. А вас яна люб. Я вас дужа прашу. Ратуйце яе, не дайце й заг. Яна ж такая добрая, такая любая. Голас дрыжэ. Вядома, што я пэвен у. Я надта дзякую вам за вашую даверл. Але сказаць вам што небудзь я цяпер не магу. Я буду думаць аб гэтым. Абшарск. Ужо выходзячы, сказа. Кажа гэта я так, для забавы дастала, а страляцца не маю намеру. Як пайшо. Твар Гарновай не сходз. Сам тады прападзеш. Так цэлую ноч змага. Сонца быццам прых. Зморана спынял. Хацелася сесц. Там абабрал. А той расказа. А потым бровы высока. Ты ж ведаеш, што гэта за штука каханне. Гэта ж слабасць. Гэта такое зелле, якое многа дужых людзей паламала, звярнула. Ты добра падумай аб гэтым. Яна многа чаго нам зраб. Трэба б было памагчы. Буланов. Больш не пыта. А як разышл Вядома, трэба. А вобраз Гарновай смела. Мо аб тым, як прыемна млець у чароМо аб тым пяюць ц. Добра тут у самым глухТут адны яны, адмежаваныя ад усенькага свету, цалкам адданыя свайму пачуццю. Гарнова прытул. Турбуе назойл. Сння н пав. Сння н пав. Але нешта спыняе. Як адкажа Н Я хочу змян. Чаму нам не жыць разам, не стаць мужам. Мабыць, думала, як лепей яму адказаць. Потым пачала Алесь Ты выбач мяне, але я табе проста скажу не хочу я гэтага. Я не хочу псаваць сабе апошнюю. Я ведаю, як гэта будзе шэрасць, нуда, беспрасвецце. Ус тое прыгожае, што сць цяпер, што захапляе, хвалюе, ус гэта зн. Не, я не хочу так. Гэтыя словы здз. Замест таго каб згадз. Ты мучыш мяне, ты псуеш мне настрой, здзекуешся над пачуццм над ма.